Weerstand als startpunt
Voel je weerstand om te starten met therapie? Jouw twijfel is heel normaal. De weerstand hoort erbij.
Velen van ons ervaren twijfel of weerstand om een traject te starten met een coach, counsellor of therapeut. We zijn bang voor wat er naar boven zou kunnen komen. We weten niet zeker of het ons zal helpen. We twijfelen of deze coach of therapeut wel geschikt is voor ons. We kunnen een heleboel redenen bedenken om het niet te doen.
Ik wil je laten weten dat dat normaal is.
Jouw weerstand wil gehoord worden
Onlangs hadden een cliënt en ik samen een waardevolle sessie. We keken enerzijds naar haar motivatie om "het werk te doen" (van zelfontdekking en ontwikkeling) en anderzijds naar haar weerstand om dat te doen. Beide waren er tegelijkertijd.
De weerstand zei: "Waarom zou je hieraan beginnen, waarom zou je? Kun je niet gewoon zo verder leven? Het gaat toch best goed?". Onmiddellijk gevolgd door haar Volwassen Zelf die antwoordde: "Het zal zwaar en pijnlijk zijn, maar verdomme ik zou zo verder kunnen leven, maar wat zou ik missen?"
Ruimte maken voor alle tegenstrijdige gevoelens
Wanneer ik aanwezig ben wanneer dit gebeurt, help ik de cliënt om ruimte te maken voor de weerstand. We onderzoeken wat het wil vertellen. Welke zorgen het heeft. En we nemen die zorgen serieus. Bijvoorbeeld wanneer de cliënt weerstand heeft uit angst dat het "te veel wordt".
Angst voor overweldiging
Deze legitieme angst voor overweldiging wil gehoord en erkend worden. Dus eren we die. En dan maken we een plan om ervoor te zorgen dat de cliënt zich veilig voelt tijdens de sessies. Bespreken we hoe we gezamenlijk zorgen dat het niet teveel zal worden, maar in een passend tempo gaat. Pas als dat geregeld is, beginnen we met het uitpakken van het materiaal waar de cliënt naar wil kijken. Het Volwassen Zelf voelt zich dan bereid en in staat.
Deze twijfel is normaal en natuurlijk
Geloof me als ik zeg dat bijna al mijn cliënten twijfelden om met therapie of coaching te beginnen. Dus bespreken we het. We kijken ernaar. We laten de weerstand spreken. We luisteren ernaar. En dan pas gaan we verder.
Leven in vrijheid en verbinding
Uiteindelijk ben ik ervan overtuigd dat je niet kunt blijven weglopen van zorgen. Blijf je dat doen, dan komt er een punt waarop je stagneert. Waarop je voelt dat je niet verder kunt. Je lichaam dat telkens maar gespannen voelt. Je slaapt niet lekker. Je loopt maar te tobben. Dus wat we te doen hebben: soms ruimte en tijd maken om stil te staan bij hoe het met je gaat. Om dingen te verwerken, een plek te geven. En opgeruimd verder te kunnen leven. In vrijheid en verbinding.
Even kennismaken?
Ben je benieuwd of Marjolein een goede match is om jou te begeleiden?
Je kunt vrijblijvend en zonder kosten 15 minuten (video)bellen!